Historia

Historia powstania naszego Domu opiekuńczo-leczniczego jest tak naprawdę bardzo osobista. Wszystko zaczęło się od najbliższej osoby w rodzinie. U naszej Mamy i Babci zdiagnozowana została choroba Alzheimera. Z początku niczego nikt nie zauważył. Mama przeszła na emeryturę, a – jak się powszechnie przyjmuje – osoby na emeryturze często mogą sobie pozwolić wreszcie na zwolnienie tempa, zarówno w aspekcie fizycznym, jak i psychicznym.

Początkowe zapominanie pojedynczych informacji, czy niewielkie problemy z koncentracją traktowaliśmy jako typowe oznaki związane z wiekiem. Z czasem jednak pojawiły się trudności z orientacją w czasie i przestrzeni, z doborem odpowiednich słów, a nawet kłopoty z przyswajaniem czy odtwarzaniem nowych faktów. To dało nam szczególnie do myślenia – Mama zawsze była osobą posiadającą bogate słownictwo i dużą umiejętność kojarzenia informacji z różnych dziedzin. W końcu całe życie była nauczycielką.

W początkach choroby opiekowaliśmy się Mamą bezpośrednio, jednak wraz z pogarszaniem się Jej stanu robiło się to coraz trudniejsze. Dzieci, praca i rutynowe zobowiązania pochłaniały wiele uwagi. Zapewnienie całodobowej, osobistej opieki stało się fizycznie niemożliwe. Wtedy, w 2009 roku, zdecydowaliśmy się na zagwarantowanie stałej, profesjonalnej pielęgnacji.Przede wszystkim oczekiwaliśmy domowej, rodzinnej atmosfery i zapewnienia wysokiej jakości opieki medyczno-pielęgnacyjnej.Z czasem Mama nie rozpoznawała już najbliższych, a podstawowy kontakt był bardzo utrudniony. Dlatego szczególnie ważne dla nas było, aby osoby, które mają opiekować się Mamą, robiły to z należytą uwagą i szacunkiem.

Właśnie tymi czynnikami kierowaliśmy się przy zakładaniu ośrodka i pozostajemy im wierni do dziś. Dlatego jesteśmy przekonani, że wiemy, czego potrzebują nasi bliscy.